Wraz z pogłębianiem się wiedzy ludzi na temat skrzepliny, D-dimer stał się najczęściej stosowanym elementem testowym do wykluczania skrzepliny w laboratoriach klinicznych zajmujących się koagulacją.Jest to jednak tylko podstawowa interpretacja D-Dimeru.Obecnie wielu uczonych nadało D-Dimerowi bogatsze znaczenie w badaniach nad samym D-Dimerem i jego związkiem z chorobami.Treść tego wydania pozwoli Państwu docenić nowy kierunek zastosowania.
Podstawy zastosowania klinicznego D-dimeru
01. Wzrost D-dimeru oznacza aktywację układu krzepnięcia i układu fibrynolizy w organizmie, a proces ten wykazuje wysoki stan transformacji.Ujemny D-Dimer można zastosować do wykluczenia skrzepliny (najbardziej podstawowa wartość kliniczna);podczas gdy dodatni wynik D-Dimeru nie może udowodnić powstania choroby zakrzepowo-zatorowej.To, czy powstanie choroba zakrzepowo-zatorowa, zależy od równowagi tych dwóch układów.
02. Okres półtrwania D-dimeru wynosi 7-8 godzin i można go wykryć 2 godziny po zakrzepicy.Cechę tę można dobrze dopasować do praktyki klinicznej i nie będzie trudno ją monitorować ze względu na zbyt krótki okres półtrwania i nie straci ona na znaczeniu monitorowania ze względu na zbyt długi okres półtrwania.
03. D-Dimer może pozostać stabilny w próbkach krwi po in vitro przez co najmniej 24-48 godzin, tak że zawartość D-Dimera wykryta in vitro może dokładnie odzwierciedlać poziom D-Dimera in vivo.
04. Cała metodologia D-Dimeru opiera się na reakcji antygen-przeciwciało, ale jest wiele konkretnych metod, ale nie są one jednolite.Przeciwciała w odczynniku są zróżnicowane, a wykryte fragmenty antygenu są niespójne.Wybierając markę w laboratorium, należy ją sprawdzić.
Tradycyjne zastosowanie kliniczne D-dimeru w koagulacji
1. Diagnoza wykluczenia ŻChZZ:
Test D-Dimer w połączeniu z narzędziami oceny ryzyka klinicznego może być skutecznie stosowany w celu wykluczenia zakrzepicy żył głębokich (DVT) i zatorowości płucnej (PE).
W przypadku stosowania do wykluczania skrzepliny obowiązują pewne wymagania dotyczące odczynnika i metodologii D-Dimeru.Zgodnie ze standardem branżowym dotyczącym D-Dimerów łączne prawdopodobieństwo przed badaniem wymaga współczynnika przewidywania ujemnego na poziomie ≥97% i czułości ≥95%.
2. Diagnostyka pomocnicza rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego (DIC):
Typowym objawem DIC jest układ hiperfibrynolizy, a wykrywanie, które może odzwierciedlać hiperfibrynolizę, odgrywa ważną rolę w systemie punktacji DIC.Klinicznie wykazano, że u pacjentów z DIC stężenie D-dimeru będzie znacząco zwiększone (ponad 10-krotnie).W krajowych i zagranicznych wytycznych lub konsensusie diagnostycznym DIC, D-Dimer stosowany jest jako jeden ze wskaźników laboratoryjnych w diagnostyce DIC i zaleca się wspólne wykonywanie FDP.Skutecznie poprawiaj skuteczność diagnostyki DIC.Rozpoznania DIC nie można postawić wyłącznie na podstawie jednego wskaźnika laboratoryjnego i wyników jednego badania.Należy go wszechstronnie analizować i dynamicznie monitorować w połączeniu z objawami klinicznymi pacjenta i innymi wskaźnikami laboratoryjnymi.
Nowe zastosowania kliniczne D-Dimeru
1. Zastosowanie D-Dimera u pacjentów z COVID-19: W pewnym sensie COVID-19 jest chorobą zakrzepową wywołaną zaburzeniami odporności, z rozlaną reakcją zapalną i mikrozakrzepicą w płucach.Podaje się, że u ponad 20% pacjentów z ŻChZZ w hospitalizowanych przypadkach z powodu Covid-19.
• Stężenie D-dimerów przy przyjęciu pozwalało niezależnie przewidywać śmiertelność wewnątrzszpitalną i uwzględniało pacjentów potencjalnie wysokiego ryzyka.Obecnie D-dimer stał się jednym z kluczowych elementów badań przesiewowych pacjentów z Covid-19 przy przyjęciu do szpitala.
• D-Dimer może pomóc w podjęciu decyzji o rozpoczęciu leczenia przeciwzakrzepowego heparyną u pacjentów z COVID-19.Donoszono, że u pacjentów, u których D-Dimer jest ≥ 6-7 razy większy od górnej granicy zakresu referencyjnego, rozpoczęcie leczenia przeciwzakrzepowego heparyną może znacząco poprawić wyniki leczenia.
• Dynamiczne monitorowanie D-Dimerów można wykorzystać do oceny występowania ŻChZZ u pacjentów z COVID-19.
• Nadzór D-Dimerami, który można wykorzystać do oceny wyniku COVID-19.
• Monitorowanie D-Dimerów, czy w przypadku podjęcia decyzji w sprawie leczenia choroby D-Dimer może dostarczyć pewnych informacji referencyjnych?Obserwuje się wiele badań klinicznych za granicą.
2. Dynamiczne monitorowanie D-Dimerów pozwala przewidzieć powstawanie ŻChZZ:
Jak wspomniano powyżej, okres półtrwania D-Dimeru wynosi 7-8 godzin.To właśnie dzięki tej właściwości D-Dimer może dynamicznie monitorować i przewidywać powstawanie ŻChZZ.W przypadku przejściowego stanu nadkrzepliwości lub mikrozakrzepicy stężenie D-dimeru nieznacznie wzrośnie, a następnie szybko spadnie.Kiedy w organizmie utrzymuje się świeże skrzepliny, stężenie D-dimerów w organizmie będzie nadal rosły, wykazując krzywą wzrostu przypominającą szczyt.W przypadku osób z dużą częstością występowania zakrzepicy, np. ostrych i ciężkich przypadków, pacjentów pooperacyjnych itp., jeśli poziom D-dimeru gwałtownie wzrasta, należy zachować czujność ze względu na możliwość wystąpienia zakrzepicy.W „Konsensusie ekspertów w sprawie badań przesiewowych i leczenia zakrzepicy żył głębokich u pacjentów ortopedycznych po urazach” zaleca się, aby pacjenci ze średnim i wysokim ryzykiem po operacji ortopedycznej dynamicznie obserwowali zmiany D-Dimeru co 48 godzin.Badania obrazowe należy wykonać w odpowiednim czasie, aby sprawdzić, czy nie występuje zakrzepica żył głębokich.
3. D-Dimer jako wskaźnik prognostyczny różnych chorób:
Ze względu na ścisły związek między układem krzepnięcia a stanem zapalnym, uszkodzeniem śródbłonka itp., podwyższenie poziomu D-dimeru często obserwuje się również w przypadku niektórych chorób niezakrzepowych, takich jak infekcja, zabieg chirurgiczny lub uraz, niewydolność serca i nowotwory złośliwe.Badania wykazały, że najczęstszym złym rokowaniem w tych chorobach jest zakrzepica, DIC itp. Większość z tych powikłań to najczęstsze choroby lub stany powiązane, które powodują podwyższenie poziomu D-dimerów.Dlatego D-Dimer może być stosowany jako szeroki i czuły wskaźnik oceny chorób.
• W przypadku pacjentów z nowotworem kilka badań wykazało, że wskaźnik przeżycia 1-3 lat u pacjentów z nowotworem złośliwym z podwyższonym poziomem D-Dimeru jest znacząco niższy niż u pacjentów z prawidłowym poziomem D-Dimeru.D-Dimer może być stosowany jako wskaźnik do oceny rokowania u pacjentów z nowotworem złośliwym.
• W przypadku pacjentów z ŻChZZ liczne badania potwierdziły, że u pacjentów z ŻChZZ z dodatnim wynikiem D-dimeru ryzyko późniejszego nawrotu skrzepliny podczas leczenia przeciwzakrzepowego jest 2–3 razy wyższe w porównaniu z pacjentami z ujemnym wynikiem leczenia.Inna metaanaliza obejmująca 7 badań z udziałem łącznie 1818 pacjentów wykazała, że nieprawidłowy D-Dimer jest jednym z głównych czynników predykcyjnych nawrotu skrzepliny u pacjentów z ŻChZZ, a D-Dimer został uwzględniony w wielu modelach przewidywania ryzyka nawrotu ŻChZZ.
• W przypadku pacjentów z mechaniczną wymianę zastawki (MHVR) długoterminowe badanie obserwacyjne z udziałem 618 pacjentów wykazało, że ryzyko wystąpienia działań niepożądanych u pacjentów z nieprawidłowym stężeniem D-dimerów podczas leczenia warfaryną po MHVR było około 5 razy większe niż u zdrowych pacjentów.Wielowymiarowa analiza korelacji potwierdziła, że poziom D-dimerów był niezależnym czynnikiem predykcyjnym zdarzeń zakrzepowych lub sercowo-naczyniowych podczas leczenia przeciwzakrzepowego.
• W przypadku pacjentów z migotaniem przedsionków (AF) D-Dimer może przewidywać zdarzenia zakrzepowe i zdarzenia sercowo-naczyniowe w przypadku doustnego leczenia przeciwzakrzepowego.Prospektywne badanie z udziałem 269 pacjentów z migotaniem przedsionków, obserwowane przez około 2 lata, wykazało, że podczas doustnego leczenia przeciwzakrzepowego około 23% pacjentów z INR osiągnęło docelowy poziom, wykazywało nieprawidłowy poziom D-dimeru, podczas gdy u pacjentów z nieprawidłowym poziomem D-dimeru rozwinął się. zdarzeń sercowo-naczyniowych i współistniejących zdarzeń sercowo-naczyniowych były odpowiednio 15,8 i 7,64 razy większe niż u pacjentów z prawidłowym stężeniem D-dimerów.
• W przypadku tych konkretnych chorób lub konkretnych pacjentów podwyższony lub utrzymujący się dodatni wynik D-dimeru często wskazuje na złe rokowanie lub pogorszenie choroby.
4. Zastosowanie D-Dimerów w doustnej terapii przeciwzakrzepowej:
• D-Dimer określa czas trwania doustnej antykoagulacji: Optymalny czas trwania terapii przeciwzakrzepowej u pacjentów z ŻChZZ lub inną skrzepliną pozostaje niejednoznaczny.Niezależnie od tego, czy jest to NOAC, czy VKA, odpowiednie międzynarodowe wytyczne zalecają, aby decyzję o przedłużeniu leczenia przeciwzakrzepowego podjąć w trzecim miesiącu leczenia przeciwzakrzepowego na podstawie ryzyka krwawienia, a D-Dimer może w tym zakresie dostarczyć zindywidualizowanych informacji.
• D-Dimer pomaga w dostosowaniu intensywności doustnego antykoagulantu: Warfaryna i nowe doustne antykoagulanty są najczęściej stosowanymi doustnymi antykoagulantami w praktyce klinicznej i oba mogą zmniejszać poziom D-dimeru.i aktywację układu fibrynolitycznego, tym samym pośrednio obniżając poziom D-Dimeru.Wyniki eksperymentów pokazują, że leczenie przeciwzakrzepowe pod kontrolą D-dimerów skutecznie zmniejsza częstość występowania zdarzeń niepożądanych.
Podsumowując, test D-Dimer nie ogranicza się już do tradycyjnych zastosowań, takich jak diagnostyka wykluczająca ŻChZZ i wykrywanie DIC.D-Dimer odgrywa ważną rolę w przewidywaniu chorób, rokowaniu, stosowaniu doustnych leków przeciwzakrzepowych i COVID-19.Wraz z ciągłym pogłębianiem badań, zastosowanie D-Dimera będzie coraz szersze.
Wizytówka
Chiński WeChat
Angielski WeChat