1. کاربرد D-Dimer در بیماران مبتلا به کووید-19: به یک معنا، کووید-19 یک بیماری ترومبوتیک ناشی از اختلالات ایمنی، با پاسخ التهابی منتشر و میکروترومبوز در ریه ها است.گزارش شده است که بیش از 20٪ از بیماران مبتلا به VTE در موارد بستری در بیمارستان COVID-19 هستند.

• سطوح D-Dimer در هنگام پذیرش به طور مستقل مرگ و میر در بیمارستان را پیش بینی کرد و بیماران بالقوه در معرض خطر را غربالگری کرد.در حال حاضر، D-dimer به یکی از موارد اصلی غربالگری برای بیماران مبتلا به COVID-19 در هنگام بستری شدن در بیمارستان تبدیل شده است.

• D-Dimer را می توان برای راهنمایی در مورد شروع ضد انعقاد هپارین در بیماران مبتلا به COVID-19 استفاده کرد.گزارش شده است که در بیماران مبتلا به D-Dimer ≥ 6-7 برابر حد بالایی محدوده مرجع، شروع ضد انعقاد هپارین می تواند به طور قابل توجهی نتایج بیمار را بهبود بخشد.

• نظارت دینامیک D-Dimer می تواند برای ارزیابی وقوع VTE در بیماران مبتلا به COVID-19 استفاده شود.

• نظارت D-Dimer، که می تواند برای ارزیابی نتیجه COVID-19 استفاده شود.

• نظارت D-Dimer، زمانی که درمان بیماری با تصمیم مواجه می شود، آیا D-Dimer می تواند اطلاعات مرجعی را ارائه دهد؟آزمایشات بالینی زیادی در خارج از کشور مشاهده می شود.

2. نظارت دینامیکی D-Dimer تشکیل VTE را پیش‌بینی می‌کند:

همانطور که در بالا ذکر شد، نیمه عمر D-Dimer 7-8 ساعت است.دقیقاً به دلیل این ویژگی است که D-Dimer می تواند به صورت پویا بر شکل گیری VTE نظارت و پیش بینی کند.برای حالت هایپرانعقاد گذرا یا میکروترومبوز، D-Dimer اندکی افزایش می یابد و سپس به سرعت کاهش می یابد.هنگامی که تشکیل ترومبوز تازه مداوم در بدن وجود دارد، D-Dimer در بدن به افزایش خود ادامه می دهد و منحنی افزایشی مانند اوج را نشان می دهد.برای افراد با بروز ترومبوز بالا، مانند موارد حاد و شدید، بیماران بعد از عمل و غیره، اگر سطح D-Dimer به سرعت افزایش می یابد، نسبت به احتمال ترومبوز هوشیار باشید.در "اجماع متخصصان در غربالگری و درمان ترومبوز ورید عمقی در بیماران ارتوپدی تروما" توصیه می شود که بیماران با خطر متوسط ​​و بالا پس از جراحی ارتوپدی هر 48 ساعت یکبار تغییرات D-Dimer را به صورت پویا مشاهده کنند.معاینات تصویربرداری باید به موقع انجام شود تا DVT بررسی شود.

3. D-Dimer به عنوان یک شاخص پیش آگهی برای بیماری های مختلف:

به دلیل ارتباط نزدیک بین سیستم انعقادی و التهاب، آسیب اندوتلیال و غیره، افزایش D-Dimer اغلب در برخی از بیماری های غیر ترومبوتیک مانند عفونت، جراحی یا تروما، نارسایی قلبی و تومورهای بدخیم مشاهده می شود.مطالعات نشان داده اند که شایع ترین پیش آگهی بد این بیماری ها ترومبوز، DIC و غیره است. بیشتر این عوارض شایع ترین بیماری ها یا حالت های مرتبط هستند که باعث افزایش D-Dimer می شوند.بنابراین، D-Dimer می تواند به عنوان یک شاخص ارزیابی گسترده و حساس برای بیماری ها استفاده شود.

• برای بیماران تومور، چندین مطالعه نشان داده است که میزان بقای 1-3 ساله بیماران تومور بدخیم با D-Dimer بالا به طور قابل توجهی کمتر از بیماران عادی D-Dimer است.D-Dimer می تواند به عنوان شاخصی برای ارزیابی پیش آگهی بیماران تومور بدخیم استفاده شود.

• برای بیماران VTE، مطالعات متعدد تایید کرده اند که بیماران D-Dimer مثبت با VTE، 2-3 برابر بیشتر از بیماران منفی در معرض خطر عود ترومبوز بعدی در طول ضد انعقاد هستند.متاآنالیز دیگری شامل 7 مطالعه با مجموع 1818 نفر نشان داد که D-Dimer غیرطبیعی یکی از پیش بینی کننده های اصلی عود ترومبوز در بیماران VTE است و D-Dimer در مدل های متعدد پیش بینی خطر عود VTE گنجانده شده است.

• برای بیماران تعویض دریچه مکانیکی (MHVR)، یک مطالعه پیگیری طولانی مدت روی 618 نفر نشان داد که خطر عوارض جانبی در بیماران با سطوح غیر طبیعی D-Dimer در طول وارفارین پس از MHVR حدود 5 برابر بیماران عادی است.تجزیه و تحلیل همبستگی چند متغیره تایید کرد که سطح D-Dimer یک پیش بینی مستقل از حوادث ترومبوتیک یا قلبی عروقی در طول ضد انعقاد بود.

• برای بیماران مبتلا به فیبریلاسیون دهلیزی (AF)، D-Dimer می تواند حوادث ترومبوتیک و حوادث قلبی عروقی را در ضد انعقاد خوراکی پیش بینی کند.یک مطالعه آینده نگر روی 269 بیمار مبتلا به فیبریلاسیون دهلیزی که به مدت حدود 2 سال دنبال شد، نشان داد که در طول ضد انعقاد خوراکی، حدود 23 درصد از بیماران مبتلا به INR به هدف رسیدند، سطوح غیر طبیعی D-Dimer را نشان دادند، در حالی که بیماران با سطوح غیر طبیعی D-Dimer خطرات ترومبوتیک را نشان دادند. حوادث و حوادث قلبی عروقی همراه به ترتیب 15.8 و 7.64 برابر بیماران با سطح D-Dimer نرمال بود.

• برای این بیماری های خاص یا بیماران خاص، D-Dimer بالا یا دائماً مثبت اغلب نشان دهنده پیش آگهی ضعیف یا بدتر شدن بیماری است.

4. کاربرد D-Dimer در درمان ضد انعقاد خوراکی:

• D-Dimer مدت زمان ضد انعقاد خوراکی را تعیین می کند: مدت زمان بهینه ضد انعقاد برای بیماران مبتلا به VTE یا سایر ترومبوزها بی نتیجه است.صرف نظر از NOAC یا VKA، دستورالعمل‌های بین‌المللی مرتبط توصیه می‌کنند که ضد انعقاد طولانی‌مدت باید با توجه به خطر خونریزی در ماه سوم درمان ضد انعقاد تصمیم‌گیری شود، و D-Dimer می‌تواند اطلاعات فردی را برای این موضوع ارائه دهد.

• D-Dimer تنظیم شدت ضد انعقاد خوراکی را راهنمایی می کند: وارفارین و داروهای ضد انعقاد خوراکی جدید رایج ترین ضد انعقادهای خوراکی مورد استفاده در عمل بالینی هستند که هر دو می توانند سطح D-Dimer را کاهش دهند.و فعال شدن سیستم فیبرینولیتیک، در نتیجه به طور غیر مستقیم سطح D-Dimer را کاهش می دهد.نتایج تجربی نشان می دهد که ضد انعقاد با هدایت D-Dimer در بیماران به طور موثری بروز عوارض جانبی را کاهش می دهد.