بسیاری از مردم فکر می کنند که لخته شدن خون چیز بدی است.
ترومبوز مغزی و انفارکتوس میوکارد می تواند باعث سکته مغزی، فلج یا حتی مرگ ناگهانی در یک فرد سرزنده شود.
واقعا؟
در واقع، ترومبوز فقط مکانیسم طبیعی لخته شدن خون در بدن انسان است.اگر ترومبوز وجود نداشته باشد، بیشتر افراد به دلیل "از دست دادن خون زیاد" می میرند.
هر کدام از ما زخمی شده ایم و خونریزی کرده ایم، مثلاً بریدگی کوچکی روی بدنمان که به زودی خونریزی می کند.اما بدن انسان از خود محافظت خواهد کرد.به منظور جلوگیری از خونریزی تا زمان مرگ، خون به آرامی در محل خونریزی منعقد می شود، یعنی خون در رگ خونی آسیب دیده ترومبوز ایجاد می کند.اینجوری دیگه خونریزی نداره
هنگامی که خونریزی متوقف می شود، بدن ما به آرامی ترومبوز را حل می کند و به خون اجازه می دهد دوباره گردش کند.
مکانیسمی که ترومبوز را تولید می کند، سیستم انعقادی نامیده می شود.مکانیسمی که ترومبوز را از بین می برد، سیستم فیبرینولیتیک نامیده می شود.هنگامی که یک رگ خونی در بدن انسان آسیب می بیند، سیستم انعقاد بلافاصله فعال می شود تا از ادامه خونریزی جلوگیری شود.هنگامی که ترومبوز رخ می دهد، سیستم فیبرینولیتیک که ترومبوز را از بین می برد فعال می شود تا لخته خون را حل کند.
این دو سیستم به صورت دینامیکی متعادل هستند و اطمینان می دهند که خون نه منعقد می شود و نه خونریزی بیش از حد.
با این حال، بسیاری از بیماری ها منجر به عملکرد غیر طبیعی سیستم انعقادی و همچنین آسیب به انتیما رگ خونی می شود و استاز خون باعث می شود که سیستم فیبرینولیتیک برای حل ترومبوز خیلی دیر یا ناکافی باشد.
به عنوان مثال، در انفارکتوس حاد میوکارد، ترومبوز در رگ های خونی قلب وجود دارد.وضعیت رگ های خونی بسیار بد است، آسیب های مختلف انتیما وجود دارد، و تنگی همراه با رکود جریان خون وجود دارد، راهی برای حل ترومبوز وجود ندارد و ترومبوز فقط بزرگ و بزرگتر می شود.
به عنوان مثال در افرادی که برای مدت طولانی در بستر هستند، جریان خون موضعی در پاها کند می شود، انتیما رگ ها آسیب می بیند و ترومبوز ایجاد می شود.ترومبوز به حل شدن ادامه خواهد داد، اما سرعت انحلال به اندازه کافی سریع نیست، ممکن است سقوط کند، در امتداد سیستم خونی به شریان ریوی برگردد، در شریان ریوی گیر کند و باعث آمبولی ریه شود که همچنین کشنده است.
در این زمان، به منظور اطمینان از ایمنی بیماران، انجام ترومبولیز مصنوعی و تزریق داروهایی که برای ترویج ترومبولیز استفاده می شود، مانند "اوروکیناز" ضروری است.با این حال، ترومبولیز معمولاً باید در مدت کوتاهی از ترومبوز انجام شود، مثلاً در عرض 6 ساعت.اگر مدت زیادی طول بکشد، حل نمی شود.اگر در این زمان استفاده از داروهای ترومبولیتیک را افزایش دهید، ممکن است باعث خونریزی در سایر قسمت های بدن شود.
ترومبوز قابل حل نیست.اگر به طور کامل مسدود نشده باشد، می توان از "استنت" برای "باز کردن" رگ خونی مسدود شده برای اطمینان از جریان خون صاف استفاده کرد.
اما اگر رگ خونی برای مدت طولانی مسدود شود، باعث نکروز ایسکمیک ساختارهای مهم بافتی می شود.در این زمان، تنها با «دور زدن» رگ های خونی دیگر می توان برای «آبیاری» این قطعه بافتی که منبع خون خود را از دست داده است، معرفی کرد.
خونریزی و انعقاد، ترومبوز و ترومبولیز، تعادل ظریفی است که فعالیت های متابولیک بدن را حفظ می کند.نه تنها این، تعادل های مبتکرانه زیادی در بدن انسان وجود دارد، مانند عصب سمپاتیک و عصب واگ، برای حفظ تحریک پذیری افراد بدون اینکه خیلی هیجان زده شوند.انسولین و گلوکاگون تعادل قند خون افراد را تنظیم می کند.کلسی تونین و هورمون پاراتیروئید تعادل کلسیم خون افراد را تنظیم می کنند.
هنگامی که تعادل از تعادل خارج شود، بیماری های مختلفی ظاهر می شود.بیشتر بیماری های بدن انسان اساساً به دلیل از دست دادن تعادل ایجاد می شوند.
کارت کسب و کار
وی چت چینی
وی چت انگلیسی