1. D'Erhéijung vun D-Dimer representéiert d'Aktivatioun vun de Koagulatiouns- a Fibrinolyse-Systemer am Kierper, deen en héije Konversiounszoustand weist.
D-Dimer ass negativ a kann fir Thrombus Ausgrenzung benotzt ginn (de gréissten klineschen Wäert);E positiven D-Dimer kann d'Bildung vun engem Thromboembolus net beweisen, an déi spezifesch Bestëmmung ob en Thromboembolus geformt gëtt muss nach ëmmer op dem Gläichgewiichtzoustand vun dësen zwee Systemer baséieren.
2. D'Hallefzäit vum D-Dimer ass 7-8 Stonnen a kann 2 Stonnen no der Thrombose festgestallt ginn.Dës Feature ka gutt mat der klinescher Praxis passend sinn a wäert net schwéier z'entdecken wéinst enger kuerzer Hallefzäit, an och net seng Iwwerwaachungsbedeitung wéinst enger laanger Hallefzäit verléieren.
3. D-Dimer kann stabil bleiwen fir op d'mannst 24-48 Stonnen an ofgebaute Bluttproben, wat d'In vitro Detektioun vum D-Dimer Inhalt erlaabt fir den Niveau vum D-Dimer am Kierper präzis ze reflektéieren.
4. D'Methodologie vum D-Dimer baséiert op Antigen Antikörperreaktiounen, awer déi spezifesch Methodik ass divers an inkonsistent.D'Antikörper an de Reagenzë si divers, an déi entdeckt Antigenfragmenter sinn inkonsistent.Wann Dir eng Mark am Labo auswielen, ass et néideg ze z'ënnerscheeden.