Η Κλινική Εφαρμογή του D-dimer


Συγγραφέας: Διάδοχος   

Ένας θρόμβος αίματος μπορεί να φαίνεται ότι είναι ένα συμβάν που συμβαίνει στο καρδιαγγειακό, πνευμονικό ή φλεβικό σύστημα, αλλά στην πραγματικότητα είναι μια εκδήλωση της ενεργοποίησης του ανοσοποιητικού συστήματος του σώματος.Το D-διμερές είναι ένα διαλυτό προϊόν αποικοδόμησης ινώδους και τα επίπεδα του D-διμερούς είναι αυξημένα σε ασθένειες που σχετίζονται με θρόμβωση.Ως εκ τούτου, παίζει καθοριστικό ρόλο στη διάγνωση και την αξιολόγηση της πρόγνωσης της οξείας πνευμονικής εμβολής και άλλων ασθενειών.

Τι είναι το D-dimer;

Το D-διμερές είναι το απλούστερο προϊόν αποικοδόμησης του ινώδους και το αυξημένο επίπεδο του μπορεί να αντανακλά την κατάσταση υπερπηκτικότητας και τη δευτερογενή υπερινωδόλυση in vivo.Το D-διμερές μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως δείκτης υπερπηκτικότητας και υπερινωδόλυσης in vivo, και η αύξησή του υποδηλώνει ότι σχετίζεται με θρομβωτικές ασθένειες που προκαλούνται από διάφορους λόγους in vivo και υποδηλώνει επίσης την ενίσχυση της ινωδολυτικής δραστηριότητας.

Κάτω από ποιες συνθήκες είναι αυξημένα τα επίπεδα D-dimer;

Τόσο η φλεβική θρομβοεμβολή (VTE) όσο και οι μη φλεβικές θρομβοεμβολικές διαταραχές μπορούν να προκαλέσουν αυξημένα επίπεδα D-διμερούς.

Η VTE περιλαμβάνει οξεία πνευμονική εμβολή, εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση (DVT) και εγκεφαλική φλεβική (φλεβική) θρόμβωση (CVST).

Οι μη φλεβικές θρομβοεμβολικές διαταραχές περιλαμβάνουν οξεία αορτική ανατομή (AAD), ρήξη ανευρύσματος, εγκεφαλικό επεισόδιο (CVA), διάχυτη ενδαγγειακή πήξη (DIC), σήψη, οξύ στεφανιαίο σύνδρομο (ACS) και χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (COPD) κ.λπ. , τα επίπεδα D-διμερούς είναι επίσης αυξημένα σε καταστάσεις όπως η προχωρημένη ηλικία, πρόσφατη χειρουργική επέμβαση/τραύμα και θρομβόλυση.

Το D-διμερές μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την εκτίμηση της πρόγνωσης της πνευμονικής εμβολής

Το D-dimer προβλέπει τη θνησιμότητα σε ασθενείς με πνευμονική εμβολή.Σε ασθενείς με οξεία πνευμονική εμβολή, υψηλότερες τιμές D-διμερούς συσχετίστηκαν με υψηλότερες βαθμολογίες PESI (Δείκτης Σοβαρότητας Πνευμονικής Εμβολής) και αυξημένη θνησιμότητα.Μελέτες έχουν δείξει ότι το D-dimer <1500 μg/L έχει καλύτερη αρνητική προγνωστική αξία για θνησιμότητα από πνευμονική εμβολή 3 μηνών: η θνησιμότητα 3 μηνών είναι 0% όταν το D-dimer <1500 μg/L.Όταν το D-dimer είναι μεγαλύτερο από 1500 μg/L, θα πρέπει να χρησιμοποιείται υψηλή επαγρύπνηση.

Επιπλέον, ορισμένες μελέτες έχουν δείξει ότι για ασθενείς με καρκίνο του πνεύμονα, το D-διμερές <1500 μg/L είναι συχνά μια ενισχυμένη ινωδολυτική δραστηριότητα που προκαλείται από όγκους.D-διμερές >1500 μg/L συχνά υποδηλώνει ότι οι ασθενείς με καρκίνο του πνεύμονα έχουν εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση (DVT) και πνευμονική εμβολή.

Το D-dimer προβλέπει την υποτροπή της VTE

Το D-dimer είναι προγνωστικό για υποτροπιάζουσα VTE.Οι ασθενείς με αρνητικό D-dimer είχαν ποσοστό υποτροπής 3 μηνών 0. Εάν το D-dimer αυξηθεί ξανά κατά τη διάρκεια της παρακολούθησης, ο κίνδυνος υποτροπής VTE μπορεί να αυξηθεί σημαντικά.

Το D-διμερές βοηθά στη διάγνωση της αορτικής ανατομής

Το D-dimer έχει καλή αρνητική προγνωστική αξία σε ασθενείς με οξεία αορτική ανατομή και η αρνητικότητα του D-dimer μπορεί να αποκλείσει την οξεία αορτική ανατομή.Το D-διμερές είναι αυξημένο σε ασθενείς με οξεία αορτική ανατομή και δεν είναι σημαντικά αυξημένο σε ασθενείς με χρόνια αορτική ανατομή.

Το D-διμερές αυξομειώνεται επανειλημμένα ή ανεβαίνει ξαφνικά, υποδηλώνοντας μεγαλύτερο κίνδυνο ρήξης της ανατομής.Εάν το επίπεδο D-διμερούς του ασθενούς είναι σχετικά σταθερό και χαμηλό (<1000 μg/L), ο κίνδυνος ρήξης της ανατομής είναι μικρός.Επομένως, το επίπεδο D-διμερούς μπορεί να καθοδηγήσει την προνομιακή θεραπεία αυτών των ασθενών.

D-διμερές και μόλυνση

Η μόλυνση είναι μία από τις αιτίες της ΦΘΕ.Κατά την εξαγωγή δοντιών, μπορεί να εμφανιστεί βακτηριαιμία, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε θρομβωτικά επεισόδια.Αυτή τη στιγμή, τα επίπεδα του D-διμερούς θα πρέπει να παρακολουθούνται στενά και η αντιπηκτική θεραπεία θα πρέπει να ενισχύεται όταν τα επίπεδα του D-dimer είναι αυξημένα.

Επιπλέον, οι λοιμώξεις του αναπνευστικού και οι βλάβες του δέρματος αποτελούν παράγοντες κινδύνου για εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση.

Το D-dimer καθοδηγεί την αντιπηκτική θεραπεία

Τα αποτελέσματα της πολυκεντρικής, προοπτικής μελέτης PROLONG τόσο στην αρχική (παρακολούθηση 18 μηνών) όσο και στην εκτεταμένη (παρακολούθηση 30 μηνών) φάσεις έδειξαν ότι σε σύγκριση με ασθενείς χωρίς αντιπηκτική αγωγή, οι θετικοί στο D-διμερές ασθενείς συνέχισαν μετά από 1 μήνας διακοπής της θεραπείας Το αντιπηκτικό μείωσε σημαντικά τον κίνδυνο υποτροπής της ΦΘΕ, αλλά δεν υπήρχε σημαντική διαφορά στους αρνητικούς σε D-διμερή ασθενείς.

Σε μια ανασκόπηση που δημοσιεύτηκε από το Blood, ο καθηγητής Kearon επεσήμανε επίσης ότι η αντιπηκτική θεραπεία μπορεί να καθοδηγηθεί σύμφωνα με το επίπεδο D-dimer του ασθενούς.Σε ασθενείς με απρόκλητη εγγύς DVT ή πνευμονική εμβολή, η αντιπηκτική θεραπεία μπορεί να καθοδηγείται από την ανίχνευση D-διμερούς.Εάν δεν χρησιμοποιηθεί D-dimer, η πορεία της αντιπηκτικής αγωγής μπορεί να καθοριστεί σύμφωνα με τον κίνδυνο αιμορραγίας και τις επιθυμίες του ασθενούς.

Επιπλέον, το D-dimer μπορεί να καθοδηγήσει τη θρομβολυτική θεραπεία.