Die kliniese toepassing van D-dimeer


Skrywer: Succeeder   

'n Bloedklonte kan blykbaar 'n gebeurtenis wees wat in die kardiovaskulêre, pulmonêre of veneuse stelsel voorkom, maar dit is eintlik 'n manifestasie van die aktivering van die liggaam se immuunstelsel.D-dimeer is 'n oplosbare fibrienafbraakproduk, en D-dimeervlakke is verhoog in tromboseverwante siektes.Daarom speel dit 'n deurslaggewende rol in die diagnose en prognose-evaluering van akute pulmonale embolisme en ander siektes.

Wat is D-dimeer?

D-dimeer is die eenvoudigste afbraakproduk van fibrien, en die verhoogde vlak daarvan kan die hiperkoaguleerbare toestand en sekondêre hiperfibrinolise in vivo weerspieël.D-dimeer kan gebruik word as 'n merker van hiperstolbaarheid en hiperfibrinolise in vivo, en die toename daarvan dui daarop dat dit verband hou met trombotiese siektes wat deur verskeie redes in vivo veroorsaak word, en dui ook op die verbetering van fibrinolitiese aktiwiteit.

Onder watter toestande word D-dimeervlakke verhoog?

Beide veneuse trombo-embolisme (VTE) en nie-veneuse trombo-emboliese afwykings kan verhoogde D-dimeervlakke veroorsaak.

VTE sluit akute pulmonale embolisme, diepveneuse trombose (DVT) en serebrale veneuse (sinus) trombose (CVST) in.

Nie-veneuse trombo-emboliese versteurings sluit in akute aorta disseksie (AAD), gebarste aneurisme, beroerte (CVA), verspreide intravaskulêre stolling (DIC), sepsis, akute koronêre sindroom (ACS), en chroniese obstruktiewe longsiekte (COPD), ens. , D-dimeervlakke word ook verhoog in toestande soos gevorderde ouderdom, onlangse chirurgie/trauma en trombolise.

D-dimeer kan gebruik word om pulmonale embolisme prognose te bepaal

D-dimeer voorspel mortaliteit by pasiënte met pulmonale embolisme.By pasiënte met akute pulmonale embolisme is hoër D-dimeerwaardes geassosieer met hoër PESI-tellings (Pulmonêre Embolisme Severity Index Score) en verhoogde mortaliteit.Studies het getoon dat D-dimeer <1500 μg/L 'n beter negatiewe voorspellende waarde het vir 3-maande pulmonale embolismesterftes: 3-maande mortaliteit is 0% wanneer D-dimeer <1500 μg/L.Wanneer D-dimeer groter as 1500 μg/L is, moet hoë waaksaamheid gebruik word.

Daarbenewens het sommige studies getoon dat vir pasiënte met longkanker, D-dimeer <1500 μg/L dikwels 'n verbeterde fibrinolitiese aktiwiteit is wat deur gewasse veroorsaak word;D-dimeer >1500 μg/L dui dikwels aan dat pasiënte met longkanker diepveneuse trombose (DVT) en pulmonêre embolisme het.

D-dimeer voorspel VTE-herhaling

D-dimeer is voorspellend van herhalende VTE.D-dimeer-negatiewe pasiënte het 'n 3-maande-herhalingsyfer van 0 gehad. As D-dimeer weer styg tydens opvolg, kan die risiko van VTE-herhaling aansienlik verhoog word.

D-dimeer help met die diagnose van aorta disseksie

D-dimeer het 'n goeie negatiewe voorspellingswaarde in pasiënte met akute aorta disseksie, en D-dimeer negatiwiteit kan akute aorta disseksie uitsluit.D-dimeer is verhoog in pasiënte met akute aorta disseksie en nie beduidend verhoog in pasiënte met chroniese aorta disseksie nie.

D-dimeer fluktueer herhaaldelik of styg skielik, wat 'n groter risiko van disseksie-breuk aandui.As die pasiënt se D-dimeervlak relatief stabiel en laag is (<1000 μg/L), is die risiko van disseksiebreuk klein.Daarom kan die D-dimeervlak voorkeurbehandeling van daardie pasiënte rig.

D-dimeer en infeksie

Infeksie is een van die oorsake van VTE.Tydens tandekstraksie kan bakteremie voorkom, wat kan lei tot trombotiese gebeure.Op hierdie tydstip moet D-dimeervlakke noukeurig gemonitor word, en antikoagulasieterapie moet versterk word wanneer D-dimeervlakke verhoog word.

Daarbenewens is respiratoriese infeksies en velskade risikofaktore vir diepveneuse trombose.

D-dimeer lei antikoagulasieterapie

Die resultate van die PROLONG multisentrum, voornemende studie, beide in die aanvanklike (18 maande opvolg) en verlengde (30 maande opvolg) fases het getoon dat in vergelyking met nie-antikoaguleerde pasiënte, D-dimeer-positiewe pasiënte voortgegaan het na 1 maand van onderbreking van behandeling Antistolling het die risiko van VTE-herhaling aansienlik verminder, maar daar was geen betekenisvolle verskil in D-dimeer-negatiewe pasiënte nie.

In 'n resensie wat deur Blood gepubliseer is, het professor Kearon ook daarop gewys dat antikoagulasieterapie volgens 'n pasiënt se D-dimeervlak gelei kan word.By pasiënte met onuitgelokte proksimale DVT of pulmonale embolisme, kan antistollingsterapie gelei word deur D-dimeer opsporing;indien D-dimeer nie gebruik word nie, kan die antikoagulasie-verloop volgens die bloedingsrisiko en die pasiënt se wense bepaal word.

Daarbenewens kan D-dimeer trombolitiese terapie rig.