W normalnych warunkach przepływ krwi w tętnicach i żyłach jest stały.Gdy krew zakrzepnie w naczyniu krwionośnym, nazywa się to skrzepliną.Dlatego zakrzepy krwi mogą pojawiać się zarówno w tętnicach, jak i żyłach.

Zakrzepica tętnicza może prowadzić do zawału mięśnia sercowego, udaru mózgu itp.

 

Zakrzepica żylna może prowadzić do zakrzepicy żył kończyn dolnych, zatorowości płucnej itp.

 

Leki przeciwzakrzepowe, w tym leki przeciwpłytkowe i przeciwzakrzepowe, mogą zapobiegać powstawaniu zakrzepów krwi.

 

Przepływ krwi w tętnicy jest szybki, agregacja płytek krwi może spowodować utworzenie skrzepliny.Podstawą zapobiegania i leczenia zakrzepicy tętniczej jest działanie przeciwpłytkowe, a w ostrej fazie stosuje się także leczenie przeciwzakrzepowe.

 

Zapobieganie i leczenie zakrzepicy żylnej opiera się głównie na leczeniu przeciwzakrzepowym.

 

Do powszechnie stosowanych leków przeciwpłytkowych u pacjentów z chorobami układu krążenia zalicza się aspirynę, klopidogrel, tikagrelor itp. Ich główną rolą jest zapobieganie agregacji płytek krwi, a tym samym zapobieganie zakrzepicy.

 

Pacjenci z chorobą niedokrwienną serca muszą przyjmować aspirynę przez długi czas, a pacjenci po stentach lub zawale mięśnia sercowego zwykle muszą przyjmować jednocześnie aspirynę i klopidogrel lub tikagrelor przez 1 rok.

 

Powszechnie stosowane leki przeciwzakrzepowe u pacjentów z chorobami układu krążenia, takie jak warfaryna, dabigatran, rywaroksaban itp., są stosowane głównie w leczeniu zakrzepicy żylnej kończyn dolnych, zatorowości płucnej i zapobieganiu udarowi u pacjentów z migotaniem przedsionków.

 

Oczywiście powyższe metody są jedynie metodami zapobiegania zakrzepom za pomocą leków.

 

Tak naprawdę najważniejszą rzeczą w zapobieganiu zakrzepicy jest zdrowy tryb życia i leczenie chorób podstawowych, takie jak kontrolowanie różnych czynników ryzyka, aby zapobiec rozwojowi blaszek miażdżycowych.